Solarpunk Γιαούρτι

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο “Take Back the City”, το newsletter μας όπου εκτός από αρθρογραφία βρίσκετε διάφορα links για τις πόλεις του κόσμου και τη ζωή μας σε αυτές.

Υπάρχει κάτι που σας γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον; Ίσως κάποιο βιβλίο, κάποια ταινία ή κάποιος πίνακας; Εμένα αυτό που μάλλον με γεμίζει περισσότερο είναι μια διαφήμιση γιαουρτιού.

Η ζωή που απεικονίζεται στο «Dear Alice» προσωπικά μου φαίνεται αρκετά ευτυχισμένη. Αγελάδες ξεκουράζονται ανάμεσα σε ηλιακούς συλλέκτες, μια αγρότισσα χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία για να φέρει βροχή στις καλλιέργειές της, τα παιδιά παίρνουν ένα ιπτάμενο σχολικό λεωφορείο για να πάνε σε μια πυκνοκατοικημένη πόλη γεμάτη πράσινο και όλοι απολαμβάνουν φρέσκα γεύματα. Εστιάζει στους ανθρώπους και την κοινότητα και οι οθόνες είναι ελάχιστες. Αντί για αυτές, και το γκρι του κόσμου μας, έχουμε οργανικά υλικά και χρώμα. Τα ρομπότ διευκολύνουν τη ζωή χωρίς να είναι στο επίκεντρο της και ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τις κλιματικές τεχνολογίες. Η πόλη είναι βασικό κομμάτι της ποιότητας ζωής και των ευκαιριών που έχει η κοινότητα. Η απόσταση από αυτήν δεν έχει σημασία επειδή υπάρχουν ιπτάμενα αυτοκίνητα. Και υπάρχει ένας σκύλος που τρέχει με προσθετικό πόδι.

Στην ουσία της, η διαφήμιση υποδηλώνει ότι η τεχνολογία και η φύση μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς αποανάπτυξη ή λουδισμό. Πως μπορούμε να έχουμε τα καλύτερα δύο κόσμων χωρίς να πρέπει να διαλέξουμε φύση ή πόλη. Πως ο πληθυσμός μπορεί να συνεχίσει να αυξάνεται και δεν πρέπει όλοι να ζουν στην ύπαιθρο για να έχουν μια καλή ποιότητα ζωής. Αυτές είναι οι κεντρικές αξίες του solarpunk.

Και ποδήλατα φυσικά, αυτά δεν πάνε πουθενά.

Το solarpunk είναι ένα αισθητικό και πολιτιστικό κίνημα που οραματίζεται ένα βιώσιμο μέλλον όπου η τεχνολογία και η φύση συνυπάρχουν αρμονικά. Συνδυάζει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, οικολογίας και αειφορίας, προβάλλοντας έναν κόσμο που λειτουργεί με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυρίως ηλιακή (εξού και το όνομα). Η αισθητική του χαρακτηρίζεται από φωτεινά χρώματα, οργανικές μορφές, πράσινη αρχιτεκτονική και την ενσωμάτωση της φύσης στον αστικό σχεδιασμό, προωθώντας μια αισιόδοξη εικόνα για το μέλλον του πλανήτη.

Για ένα πιο απτό παράδειγμα, η πόλη που έχει αγκαλιάσει περισσότερο την solarpunk αισθητική (και λιγότερο τις solarpunk αρχές) είναι η Σιγκαπούρη.

Το solarpunk (New York 2140, The Drowned World, Avatar, Nausicaä of the Valley of the Wind) δεν είναι τόσο συναρπαστικό όσο το cyberpunk (Neuromancer, Blade Runner, Akira, Snow Crash). Αλλά δεν περιλαμβάνει επίσης τεχνολογικές απειλές, τρομακτικές τροποποιήσεις σώματος, αδίστακτες μεγαλοεταιρείες και τρομερές συνθήκες διαβίωσης. Όπως έγραψε ένας σχολιαστής στην «αποεμπορευματοποιημένη» εκδοχή του βίντεο της Chobani, το cyberpunk είναι «ο κόσμος στον οποίο πηγαίνεις για τη δράση» και το solarpunk είναι «ο κόσμος στον οποίο πραγματικά θέλεις να ζήσεις για μια ευτυχισμένη ζωή».

To solarpunk, και η διαφήμιση της Chobani, αποτυπώνει απόλυτα την ενέργεια του τρόπου ζωής που θα ήθελα να έχω. Το όραμα μπορεί να φαίνεται μακρινό, αλλά δεν μας σταματάει τίποτα από το να ενσωματώσουμε την αισθητική και τις αξίες του στην ζωή μας σήμερα. Από τις εταιρείες τις οποίες φτιάχνουμε ή στις οποίες επιλέγουμε να εργαζόμαστε, μέχρι το να φυτέψουμε ένα μικρό κήπο στο μπαλκόνι μας, να υποστηρίζουμε τοπικούς παραγωγούς, και να χαιρόμαστε όταν βλέπουμε ηλιακά πάνελ και ανεμογεννήτριες.

Κοιτάξτε προσεκτικά την παραπάνω εικόνα. Δεν τη λες και άσχημο όραμα για το μέλλον και τις πόλεις μας.